دور بودنم را به دل نگیر

انگار زمین هم به بهاری که شعارش (!) کرده اند، حساسیت دارد!

چن روزیست مدام عطسه می کند

با هر عطسه اش یا جایی می لرزد یا طوفانی برپا می شود.

آرام باش...

از خدایمان قول گرفته ام نگذارد شعارهایشان عملی شود...

دیگر نلرز

سراوان را ویران کردی

بیش از این ادامه دهی جای جایت خرابه میشود!!!

*طاهره*

وقتی صداقت مسئله ساز میشود

این چن روز با مسائل مختلفی روبه رو شدم. دیشب فقط به این فکر میکردم که به چی فکر کنم؟! به کدوم مسئله؟! به کدوم قضیه؟! به کدوم رخداد؟! شایدم عمد داد!!!

واقعا امکان پذیر نیست یکی بالا سرت باشه و همیشه مواظبت... همیشه امر و نهی ت کنه! خودتی و خودت. پیچوندن دیگران برای هیچ کس کار سختی نیست. اما مهمتر از همه ی اون دیگران ها اینه که، این وسط اطمینان به خود از بین رفته. انگار یاد گرفتیم از آزادیمون سوء استفاده کنیم. انگار ملزمیم به اینکه وقتی تنهاییم به مسائل غیرمتعارف فکر کنیم. انگار نمیشه تو خلوت و تنهایی پاک بود. انگار نمیشه وقتی با اونی پاک بمونی. انگار نمیشه تو یه جمع 19 نفری از خوبی حرف زد!

تربیت کردن فرزند خیلی سخت تر از اونیه که به زبون میاد. اگه بچه ت نیک از آب درنیاد کی مقصره! پدر و مارد؟! جامعه؟! دوستاش؟! ممکن نیست آدم 25 سالش باشه و مطیع بی چون و چرا !!!

یه روزی بچه با همه ی نفهمیش خودش تصمیم گیرنده ی هر درست و غلطیه.

اعتماد ِ بی نظیری میخواد دل کندن از بچه و راضی شدن به درس خوندنش تو یه شهر دیگه....

چرا انقد دور؟!  چشم انداز چند قدمیم خیلی رقت انگیزتره

اعتماد ِ بی نظیری میخواد دل کندن از بچه و راضی شدن به رفتن به خونه ی دوستش میدیا (!!!)

قدرت تکرار!

تکرار باعث میشه هر چیزی تو ذهن عادی جلوه کنه. 

تکرارهای مکرر مربوط به یک مسئله تو دنیا به راحتی از دور دست ها به ذهن هرکسی نفوذ میکنه. 

به مرور زمان جزئی میشه از عادیات روزانش که دیگه نسبت بهش واکنشی نشون نمیده.

یه جور عجیبی به هم ربط داریم

آرزو می کنم امسال ؛

گرفتار خوشبختی بشیم ،

دچار خنده ،

ناگزیر به خوش گذرونی ،

رابطه هامون محکوم به عاطفه و درستی باشه ،

و رویاهامون رنگی تر از حد تصورمون به واقعیت تبدیل بشه ...

وقتی که ...

وقتی که به بی فایده بودن کارام پی می برم

وقتی که به چرت بودن کارام ایمان می یارم