شبی که ...

ماه رو به روم نشسته

تنهاست

داره لبخند میزنه

تشویش+آرامش+لبخند

امروز، بسیار روز با مصمایی بود.

میتونم ساعت ها راجع بهش حرف بزنم. با شوق و ذوق فراوان... دوست دارم با کلماتی کوتاه امروز رو بیشتر به تصویر بکشم اما انگار هنوز سکوت از من قدرتش بیشتره

گوله نمکی از جنس ابر

به آسمان نگاهی بینداز...

بی نظیر است...

امروز ظهر، وقتی از ساختمون اومدم بیرون که برم دانشگا برا چن لحظه متحیر موندم. ابرای تو آسمون به شکلی فوق العاده زیبا و چشم نواز دراومده بودن. انگار که با ابردونی(نمکدون) ابر پاشیده بودن به آسمون. عکس آخریه هم غروب امروز بود. خیلی وقت بود از غروب، کلا از آسمون عکس نگرفته بودم

( عکس در ادامه مطلب. برای دیدن عکسا در اندازه ی اصلی بر روی عکس کلیک کنید)

بخند

خوشحال میشم از لبخندی که ناخودآگاه بر لبانم مهمان میشود

روز نوشت: امروز تو دانشگاه کنفرانس انفورماتیک پزشکی برگذار شد. با وجودی که هیچ ربطی به من و رشته ام نداشت، به دعوت یکی از دوستان رفتم به همایش. آقای کامران باقری لنکرانی هم حضور داشتن. حرفاشون بسیار زیبا و کاربردی بود

آغازی

به نام آن خوب مطلق ، همو که ما را به خوبی ها رهنمون کرد